VRIJDAG 23 JANUARI
Het is zover, vandaag vertrekken we weer naar zonniger oorden! We gaan eerst naar de Spaanse Costa’s en zoals in de plannen voor 2015 al geschreven, onze eindbestemming staat nog niet vast, we zien wel waar ROXANNE ons naar toe brengt!
We gaan voor de achtste keer richting de zon en al een paar jaar neem ik me voor geen reisverslag meer te schrijven, het meeste is immers al geschreven!! Het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan en nog voor we vertrekken staan de eerste zinnen alweer genoteerd!! Ik verslaafd??? Echt niet!
We vertrekken om half negen vanuit Ede, gisteren nog een dagje op drie van onze kleinkinderen gepast en daar het bed ingedoken. De dag begint fris, zeg maar rustig koud, het vriest een paar graden, het is bewolkt en een beetje nevelig. Op de radio horen we dat het in het midden en zuidwesten van het land behoorlijk mistig is, op de A27 richting Breda is de spitsstrook zelfs niet open vanwege de mist, wat een geluk dat we er voor gekozen hebben om via het zuidoosten te rijden! 
Vanaf vandaag gaat de blik een paar dagen op oneindig. De eerste dagen is het altijd kilometers maken en zodra we in het zuiden van Frankrijk zijn doen we het meestal wat rustiger aan. We rijden nu eens niet via Antwerpen en Brussel maar kiezen deze keer voor de route via Maastricht en Luik richting Charleville Mézières (o.a. de N677 en de N63), een voor ons vanaf Luik tot Charleville Mézières onbekende route en dat is altijd weer leuk. Echt opschieten doen we niet op de grotendeels tweebaanswegen maar een mooie route is het wel!
Je wordt er vrolijk van als je in België naar de brandstof prijzen kijkt, kost in Nederland een liter diesel 1,18.9, hier zien we de goedkoopste voor 1,05.1 en voor LPG betaal je slechts 31.6 cent! Waarom kan dat in Nederland niet?? Omdat bij ons de auto de melkkoe van het kabinet is!!!! Even over twee uur rijden we Frankrijk binnen, het is dat we een bordje zagen anders hadden we het niet eens opgemerkt. Het word steeds lichter buiten en binnen een kwartier is het van zwaar bewolkt naar strak blauw en schijnt de zon, het wordt warm in de camper, pf, pf. Zo lekker!! 
Na Charleville Mézières rijden we via Attigny en Châlons-en-Champagne naar Arcis sur Aube. Op het plein voor het Hotel de Ville hebben we al eerder de nacht doorgebracht en dat doen we nu weer! We zijn toch nog lekker opgeschoten, de kop is er af, de eerste kilometers (530) staan weer op de teller. De zon is achter een paar wolken verdwenen en het is gelijk een stukje kouder. Twee jaar geleden stond er een Pizzakar op de parking en daar hadden we nu eigenlijk ook een beetje op gerekend, helaas, deze keer staat hij er niet en moeten we zelf aan de slag. ZATERDAG 24 JANUARI
Gisteravond om half tien het bed ingedoken, het was een lange dag. Al vroeg lagen twee kleinkinderen bij ons in bed, wat overigens wel heel erg gezellig was en waar we uiteraard niets op tegen hadden, voorlopig zullen we dat even een tijdje moeten missen! We hebben heerlijk geslapen en terwijl we zitten te ontbijten begint het licht te sneeuwen, we hopen dat het hier bij blijft en als dat niet zo is doen we het heel rustig aan, we zien wel hoever we komen, nemen in ieder geval geen risico’s.
Vooralsnog is het goed te rijden, de doorgaande wegen zijn schoon, alleen op de wegen naar links en rechts ligt een heel dun laagje sneeuw. In Troyes bij de Intermarché tanken we voor de eerste keer in Frankrijk en ook hier is het goedkoper tanken dan in Nederland, we betalen 1,09.9 per liter en dat scheelt op een tankbeurt al snel zes euro en dat is toch mooi meegenomen. In 2014 tankten we hier ook, toen betaalden we 1,38.0!!
Na Troyes wordt het slechter buiten, het wordt grauwer, het gaat harder sneeuwen, de vlokken worden dikker, de weg wordt steeds witter en gladder. Ondanks de aangepast snelheid kost het heel wat inspanning om de camper op de weg te houden (we hebben geen winterbanden!). Bij Le Cheminot zien we de parkeerplaats ‘Cresantignes’, volgens de NKC App een camperplaats. We zetten de camper aan de kant en wachten op betere tijden, is het niet vandaag dan hopelijk morgen wel.
Om half twaalf gaan we het weer proberen, het sneeuwt nog een heel klein beetje en de weg ziet er redelijk uit, de rijstroken zijn bijna vrij van sneeuwprut. Wij rijden met aangepaste snelheid en wie haast heeft gaat er maar voorbij! De (witte) wereld om ons heen is echt prachtig en ik vind sneeuw altijd heerlijk alleen vandaag komt het even slecht uit!
Op de camperplaats in Auxerre aan met uitzicht op de mooie stad is het tijd voor de lunch. Het sneeuwt niet meer en er ligt hier ook minder sneeuw dan onderweg hiernaar toe. Na Auxerre is de weg gelukkig sneeuwvrij en kunnen we weer opschieten. Ons voornemen om door te rijden tot Massiac gaat niet lukken, we stoppen in Le Cheix sur Morge, zo’n 20 kilometer boven Clermont-Ferrand en staan daar op een mooie gratis camperplaats met verzorging, alleen het water was afgesloten i.v.m. de vorst. Het is genoeg voor vandaag, morgen komt er weer een dag! ZONDAG 25 JANUARI
Het ziet er buiten een stuk beter uit dan gisteren, het is helder met hier en daar wat blauwe plekken, fris is het nog wel, het is rond het vriespunt. Gisteravond in het nieuws gezien dat het in zuid Frankrijk vandaag zonnig wordt en 13 graden! Daar hebben we zin in! Om half negen zijn we weer klaar voor de volgende etappe. Eerst in het dorp naar de Boulangerie en dan bij Riom de Péage (A75) op, het is maar een klein stukje Péage maar het scheelt een hoop tijd als je niet door Clermont-Ferrand hoeft te rijden en voor de prijs van € 2,10 hoef je het niet te laten! 
De rest van de A75 is tolvrij behalve dan het ‘Viaduc de Millau’ (€ 10,90). Net na Clermont-Ferrand staan de bordjes of de passen in het Centraal Massief ‘Ouvert’ of ‘Ferme’ zijn, alle passen in het gebied zijn open en we hadden ook niet anders verwacht. De A75 is een grote doorgaande route en we hebben nog nooit voor een gesloten pas gestaan, wel zijn we een keer achter een sneeuwschuiver de pas overgegaan!
Op zich is het natuurlijk hartstikke saai zo’n eind op een autobaan al is de omgeving gelukkig wel mooi. Boven de 750 meter liggen hier en daar de eerste plukjes sneeuw langs de kant van de weg, we zijn benieuwd hoe het er boven uit ziet, vorig jaar lag er een dik pak sneeuw! Hoe hoger we komen hoe witter het wordt en deze keer niet van de sneeuw maar van de rijp op de bomen. Helemaal boven, op 1107 meter, zitten we in de wolken en zien we niet zo veel meer. 
Na de eerste Col worden de omstandigheden buiten steeds beter, de temperatuur loopt langzaam op, het wordt steeds blauwer, de meeste wolken verdwijnen en de zon verwarmd de camper, heerlijk, de dikke truien kunnen uit!! In de omgeving van Béziers is het al 11 graden, jammer dat het hard waait, in de camper is het heerlijk en we genieten van het inmiddels Zuid Franse sfeertje dat hier hangt, vakantiegevoel bekruipt ons! 
We rijden door tot Le Boulou dicht bij de Spaanse grens, maar voor we daar zijn gaan we eerst naar de wasstraat in Perpignan waar we net als alle andere jaren Roxanne een wasbeurt geven, niet overbodig na alle Franse pekel! We overmachten in Le Boulou op de parkeerplaats bij Leclerc, we zijn vandaag de eerste camper die hier stopt en zijn benieuw of er nog meer komen. In camperland hoorden we dat hier regelmatig campers overnachten. Om acht uur komen er nog twee Franse campers.
MAANDAG 26 JANUARI
De grootste etappes zijn achter de rug, we gaan het rustiger aan doen, hoe snel we verder naar het zuiden afzakken laten we afhangen van wie of wat we tegenkomen en natuurlijk ook van de weersomstandigheden, is het lekker zonnig dan gaan we langzamer naar beneden, is de zon er niet dan gaan we wat sneller tot we de zon ergens tegenkomen. Vandaag is het bewolkt en koud als we opstaan er staat een snoeiharde gure wind. We gaan weer op pad en om kwart voor tien rijden we Spanje binnen. In het Spaanse La Jonquere vullen we onze LPG fles. 
We nemen deze keer de westelijke route rond Barcelona en rijden via Figueres, Olot, Vic, Manrese en Vilafranca de Pinedès naar Tarragona. Twee jaar geleden voor het eerst deze route gereden en met heel veel plezier. Een mooie, rustige en prima te rijden route door het Catalaanse landschap, een echte aanrader als je de drukte rondom Barcelona tolvrij wilt mijden! Bijna allemaal Autovía, of anders een goede tweebaansweg, diverse korte en lange tunnels, verrassende vergezichten, diepe dalen en opvallend weinig verkeer. 
Rond het middaguur is de meeste bewolking verdwenen, de wind is gaan liggen en de zon laat zich steeds vaker zien. Bij Vilafranca del P. komen we weer op de bekende N-340 en zit de westelijke route erop. We gaan eerst naar Platja Llarga bij Tarragona voor één nacht een prima plek. Op internet gelezen dat je daar niet meer zou mogen staan en dat is ook zo! Er is een parkeerverbod voor campers en caravan. Er staan drie campers waarvan eentje sinds zondag, de politie rijdt langs en zegt niets! We wagen het erop en gaan erbij staan. Later komen er nog twee campers bij. DINSDAG 27 JANUARI
Gisteravond nog genoten van een prachtig gekleurde horizon met in de verte de schepen die liggen te wachten tot ze de haven van Tarragona in kunnen. Als we opstaan verwarmd de zon de camper en boven ons zit een dun laagje sluierbewolking, het beloofd een mooie dag te worden. Vandaag gaan we een paar voor ons onbekende plekken bekijken, Alcossebre, Cap i Corb en El Grau de Castellon, twee gelezen bij de campergroep op Facebook en één plek via camperkennissen die daar in 2014 hebben gestaan. We zien wel of en waar we blijven hangen. 
In de omgeving van Miami Platja staat weer erg veel wind en kost het enige inspanning de camper op de weg te houden, het lijkt wel of het hier elk jaar erger wordt, de vlaggen en windzakken zijn helemaal kapot gewaaid. In Vinaros kopen we voor het eerst weer dat lekkere bruine brood dat ze in Spanje bij de Lidl en bij de Aldi verkopen, in Nederland kennen ze dit jammer genoeg niet, daar hebben ze alleen stokbrood en kleine vers afgebakken broodjes. In Orpesa kopen we net altijd onze eerste Spaanse sinaasappel, we hebben zo ons vaste adresje! 
We gaan eerst in Alcossebre kijken, een soms smal lokaal slingerweggetje leidt ons naar het strand, hier is geen camper te zien wel een verbodsbord voor tenten en caravans. Op Platja Cabicorb is wel een mooie plek, ook hier geen campers maar hier zouden wij het wel een paar dagen uit kunnen houden. Het is niet aan te raden hier in het weekend te gaan staan want 100 meter verderop is een Disco!! We zetten de camper op het strand, de stoelen gaan voor het eerst deze reis naar buiten en uit de wind, in de zon en met uitzicht op zee, is het verrukkelijk!
Verder op onze ontdekkingstocht rijden we richting El Grau de Castellon, in Benicasim gaan we de camper verzorgen, parallel aan de N-340 is een verzorgingspunt, lozen, legen en vullen, super en dat allemaal gratis! Ter plekke besluiten we hier de rest van de dag te blijven, een andere keer gaan we wel het plekje in El Grau de Castellon bekijken. Het is nog steeds mooi weer en de stoelen gaan weer naar buiten en wij ook!
WOENSDAG 28 JANUARI
Zo langzamerhand komen we in het gebied waarin het statistisch gezien het mooiste weer is op het Iberisch Schiereiland, niet voor niets zitten veel overwinteraars in de omgeving van Benidorm. Wij rijden vandaag naar El Campello, een plek tussen Benidorm en Alicante en gaan daar even relaxen voor we nog verder naar het zuiden afzakken. Je kunt er op twee manieren naartoe rijden, of via Denia, de route langs de kust of via Alcoy, de route door het binnenland, wij kiezen voor de tweede optie, kunnen we rond de middag in El Campello zijn. 
Na Alcoy verlaten we de ‘Autovía del Mediterráneo’ en rijden over de CV-80 via Xixona naar El Campello, een schitterend route door een ruig landschap met diep uitgesleten gleuven tussen de kalkrotsen, in de verte lonkt de Middelandse zee. Leuk om te weten; Als je in Spanje een stuk noga koopt komt dat vrijwel altijd uit Xixona waar al sinds de 18e eeuw dit zoete lekkers wordt gemaakt. De Spanjaarden eten noga vooral tijdens de kerstdagen, wij vinden die zoetigheid hele jaar door wel lekker! 
Rond lunchtijd komen we aan in El Campello, het is redelijk druk op de oever van de Rio Seco, de rand staat bijna vol en de plekjes met een ‘terras’ voor de deur zijn allemaal bezet, gelukkig vinden we nog wel een plekje waar ruimte genoeg is om de stoelen neer te zetten. We gaan naar buiten, boven ons is de lucht strak blauw, we gaan genieten, dat hebben we wel verdiend na iets meer dan 2000 duizend kilometer! DONDERDAG 29 JANUARI
We blijven vandaag in El Campello, even een dag relaxen en van de zon genieten, morgen gaan we wel weer verder, zaterdag willen we naar de markt in Santa Pola, kijken of we nog weer een paar schoentjes voor onze zevenjarige kleindochter kunnen scoren, deze keer wil ze wel graag schoenen met hakjes maar niet van de Spaanse, die heeft ze wel!!!! We wandelen ‘s ochtends over de boulevard naar de haven en gaan in het dorp op zoek naar een Orange internetkaartje, we zien wel telecomshops maar jammer genoeg geen Orange.
Van De Glind naar El Campello 2075 kilometer
