Na een intensieve voorbereiding (boeken, wegenkaarten, reisverhalen Internet, etc.) is het zover dat we kunnen vertrekken. Als je nooit eerder in Scandinavië geweest bent is het toch wel handig enige historische en topografische kennis te vergaren. Zondag 17 juni is onze oudste kleindochter Renée 6 jaar geworden en dinsdag 19 juni is Emma, ons vierde kleinkind geboren en daar wilden we uiteraard eerst nog even van genieten.
We hebben een webcam gekocht zodat we onderweg, via Internet, de ontwikkelingen aan het thuisfront kunnen volgen en zo af en toe een “beeldpraatje” kunnen maken.
Om 18.00 uur zijn we startklaar en rijden pas in noordelijke richting nadat we eerst nog even in Ede hebben geknuffeld. Om 19.30 uur worden we door de achterblijvers uitgezwaaid. We rijden via Otterlo naar Apeldoorn, waarna we de A1 volgen richting Oldenzaal. Bij Denekamp gaan we de grens over en rijden naar Nordhorn waar we de camperplek op zoeken voor de eerste stop. Het is er erg vol, maar vinden toch nog een klein plekje. Het is half tien en de eerste 140 km zit er op. Zondag 24 juni
Na het ontbijt, met knapperige verse Duitse broodjes, gaan we weer op pad. Via Lingen, Cloppenburg, Bremen en Hamburg naar Puttgarden waar we de oversteek maken naar Rødbyhavn. Tot zover hebben we de reis voorbereid, daarna zijn er veel wegen naar en in Noorwegen en al rijdend bepalen we welke kant we opgaan, het ideale van reizen met een Camper.
Om kwart voor vier vertrekken we vanuit Puttgarden en rond kwart voor vijf rijden we Denemarken in. Na een uurtje zetten we de camper aan de kant bij Farø (tip van een mede camperaar en ook gelezen in reisverslagen op Internet). Het is genoeg geweest voor vandaag.We zitten nog tot half tien buiten met uitzicht op de brug.
Maandag 25 juni
Als we opstaan is het aardig bewolkt in tegenstelling tot gisteren toen we regelmatig de zon hebben gezien. Het lijkt erop dat we het vandaag niet droog houden. We zullen het wel zien.
Vandaag rijden we eerst een rondje over het eiland Møn, een licht glooiend lieflijk en rustig eiland met hier en daar zeer smalle wegen, maar gelukkig komen we niemand tegen. We willen gaan kijken bij Møns Klint maar dat lukt helaas niet want de laatst 2,5 km moet lopend door het bos worden afgelegd. Wie weet volgend jaar!
We hebben voorlopig nog geen zin de saaie autobaan te volgen dus nemen we de alternatieve route door Denemarken via Næstved en Roskilde (weg nr. 22, 14 en 6) naar Helsingør waar we de boot nemen naar Helsingborg.
De hele middag heeft het gemiezerd maar op de boot schijnt de zon en dan ziet alles er toch iets vriendelijker uit. Rond kwart voor vier rijden we Zweden binnen en nemen toch eerst maar een stuk autobaan want dat schiet lekker op, of niet natuurlijk. Zo’n 50 km voor Göteborg komen we in een file terecht, politie en afsleepwagens schieten voorbij.
We horen via “het bakkie” dat verderop een vrachtwagen de middenberm is in geschoten en dat de brandweer de hele weg heeft afgesloten. Uiteindelijk duurt het drie kwartier voor er enige beweging komt en we weer verder kunnen. 
Als we na het eten weer op weg gaan en nog op de invoegstrook rijden slaat de schrik ons om het hart als we van het ene op het andere moment onder de motorkap een hels kabaal horen, einde vakantie??, gelukkig niet, het was de losgeschoten turbo slang.
Na Göteborg gaan we op zoek naar een plekje. We gaan van de snelweg af richting Marstrand aan het Kattegat en vinden bij Nordön een schitterende plek onder, alweer, een brug.
In Zweden hebben we alleen nog maar regen gezien, maar als we ons rond half negen installeren schijnt de zon en wordt het nog een mooie avond.
Dinsdag 26 juni
Regen, regen, regen, met bakken vol komt het naar benenden en voorlopig ziet het er niet naar uit dat het beter wordt en toch gaan we weer op zoek naar andere mooie plekjes. We rijden eerst nog even naar Marstrand, een schitterend plekje omgeven door veel water en veel eilandjes.
Om kwart over één rijden we probleemloos Noorwegen binnen. Per ongeluk rijden we de nieuwe weg op (tol 20 NOK) en komen bij de nieuwe grensovergang. We worden tot onze verbazing niet gecontroleerd en kunnen zo doorrijden, ze moesten eens weten!
Na de grensovergang, het inmiddels droog geworden, verlaten we de doorgaande route en rijden via weg 22 richting Lillestrøm. Onderweg zien we bij een bezinestation in Degernes een gratis verzorgingsplek en daar maken we uiteraard dankbaar gebruik van.
Langzaam maar zeker rijden we noordwaarts. Na Lillestrøm pakken we een stukje Noordkaap route. Bij de Stengård Kirke, een bijzondere bezienswaardigheid aan weg nr. 120, vinden we een mooie plek om te overnachten met uitzicht op het Hurdalssjøen.
Woensdag 27 juni
Na het ontbijt, buiten en in het zonnetje, rijden we richting Lillehammer. We rijden langs Hamar waar we het Olympisch schaatsstadion, in de vorm van een omgekeerd schip, zien liggen.
In Lillehammer gaan we even van de doorgaande weg af, nemen brandstof in en doen voor het eerst in Noorwegen inkopen, wel iets duurder dan in Nederland, maar het valt ons niet tegen. We rijden naar de plek waar een aantal onderdelen van de Olympische van 1994 zijn gehouden. We komen eerst bij twee grote hallen. In één ervan is het Olympische museum, in de andere ????. Van hieruit rijden we door naar de springschansen.
Terwijl we daar rondlopen, zien we een aantal springers die naar boven gaan. We hadden al gelezen dat er in de zomer getraind wordt op deze schans, nu kunnen we met eigen ogen zien hoe hard de springers naar beneden suizen en dat gaat echt heel hard.
We gaan weer verder en als we bij de Peer Gynt Veien route aankomen, zien we dat we met de creditkaart de tol (60 NOK) kunnen betalen waarna de slagboom open gaat, het tolbedrag in een enveloppe in een daarvoor bestemde bus doen is verleden tijd. De vooruitgang heeft ook hier zijn intrede gedaan.
Het is een schitterende route met een harde onverharde weg. Onderweg zien we midden op de weg een paar schapen liggen en je moet niet denken dat ze aan de kant gaan als er een auto aankomt.
Op verschillende plekken staan campers die er zo te zien blijven overnachten. Dat is ook ons plan. Op het hoogste punt, met in de verte besneeuwde bergtoppen, zetten we de camper op blokken en houden we het vandaag voor gezien.
Donderdag 28 juni
Gisteravond om 11.00 uur zagen we een rode zon nog net even te voorschijn komen tussen een laaghangende wolken band en de bergtoppen, schitterend! en vannacht om drie uur scheen hij alweer volop, misschien wel eerder maar dat hebben we niet gezien.
Als we opstaan is de zon verdwenen, is het bewolkt en 10 graden, maar gelukkig wel droog.
Vandaag rijden we eerst naar Lom en vandaaruit gaan we richting Sogndal. Onderweg, ergens tussen Vinstra en Otta aan de E6 krijgen we toevallig een internet contact als we een broodje halen. We staan op een parkeerplaats en zien een bordje internetsone, het blijkt dat je hier onbeperkt en vrij kan internetten. We maken hier dankbaar gebruik van en hebben via Skype contact met de kids in Nederland en het is fijn te horen dat daar alles goed gaat. Nu kunnen we ook het eerste deel van het reisverslag op onze site zetten en het contact met internet is zo goed dat we zelfs met gemak foto’s kunnen inlezen in het verslag.
Na de lunch lopen we in Lom even rond bij de 1000 jaar oude Stavkirke. Vanaf Lom nemen weg nr. 55, een adembenemende mooie route door het nationalepark de Jotunheimen.
In eerste instantie zetten we de camper op een visstek tussen Skjolden en Gaupne aan het Lustrafjord, een uitloper van het Sognefjord. We vinden dit toch te dicht bij de doorgaande weg en rijden om negen uur alsnog verder richting Gaupne. Net voorbij Døsi zien we een beter plekje bij een picknickplaats en daar bijven we staan om te overnachten.
Vrijdag 29 juni
We doen het vandaag lekker rustig aan. We komen langzaam op gang, we lezen wat, Simon probeert in het fjord een visje te verschalken maar heeft niet het goede tuigje op hengel en ik doe intussen een wasje. Bij de toiletten ontdekken we een boiler en die heeft zowaar gloeiend heet water, wat wil je nog meer!
Om een uur of vier besluiten we weer verder te rijden. Bij Gaupne rijden we de 604 op richting Jostedalsbreen, de grootste gletsjer van het Europese vasteland: 100 km lang en 25 km breed.
Als we bijna boven zijn, daar waar de verharde weg bijna ophoudt, zien we net voor een brug waar veel waterstromen samen komen een mooie plek voor de camper en je raad het al, we blijven hier overnachten. We zitten nog een aantal uren lekker in het zonnetje, maar rond negen uur is het muggentijd en vluchten we naar binnen.
Lees verder (week 2)
Meer foto's op "Online fotoalbum"
